| |
Wymagania egzaminacyjne na patent żeglarza jachtowego
EGZAMIN PRAKTYCZNY
1.Egzamin praktyczny obejmuje:
- manewrowanie jachtem pod żaglami,
- manewrowanie jachtem na silniku,
- umiejętność kierowania załogą,
- pracę w charakterze członka załogi,
- umiejętności z zakresu prac bosmańskich.
2.Umiejętność manewrowania:
- manewry pod żaglami na jachcie typu slup o długości kadłuba większym niż 5,5 m,
- manewry na silniku na jachcie typu slup o długości kadłuba większym niż 5,5m
- przy sile wiatru (1¸5)B,
- na akwenie manewrowym z dostępnym pomostem wyposażonym w sprawne urządzenia cumownicze i dostępną boją manewrową.
3.Manewry pod żaglami
3.1.Manewry podstawowe:
- zwrot przez sztag,
- zwrot przez rufę,
- odejście od nabrzeża,
- dojście do nabrzeża,
- alarm „człowiek za burtą”.
3.2.Manewry dodatkowe:
- dojście do boi,
- odejście od boi,
- stawanie na kotwicy,
- zejście z kotwicy,
- stawanie w dryf.
4.Manewry na jachcie na silniku:
4.1.Manewry podstawowe:
- odejście od nabrzeża,
- dojście do nabrzeża,
4.2.Manewry pomocnicze:
- dojście do boi,
- odejście od boi,
- holowanie jachtu.
5.Zakres wymagań.
Egzamin z manewrowania jachtem :
a) manewrowanie jachtem pod żaglami
- zdający wykonuje na jachcie pod żaglami minimum wszystkie manewry podstawowe wymienione w pkt. 3.1,
- o ilości , kolejności i rodzaju manewrów decyduje KE ,
b) manewrowanie jachtem na silniku
- zdający wykonuje na jachcie minimum wszystkie manewry podstawowe wymienione w punkcie 4.1,
- o ilości , kolejności i rodzaju manewrów decyduje KE,.
c) umiejętność kierowania załogą
- zdający wykazuje na jachcie pod żaglami umiejętność: kierowania i planowania pracy załogi, wydawania komend i poleceń, egzekwowania ich wykonywania we właściwym momencie przez załogę, podejmowania decyzji związanych z manewrowaniem i eksploatacją jachtu,
d) praca w charakterze członka załogi
- zdający wykazuje na jachcie pod żaglami umiejętność: reagowania na przechyły jachtu (balastowanie) bez polecenia prowadzącego, prowadzenia foka w stosunku do kierunku wiatru i ustawienia grota, prawidłowego wykonywania poleceń prowadzącego jacht, prawidłowego odpowiadania na komendy,
e) egzamin z prac bosmańskich:
- zdający wykazuje umiejętność wiązania 12 wymaganych węzłów oraz usuwania prostych usterek i awarii kadłuba i takielunku,
6. Definicje i interpretacje.
1.Osoba zdająca egzamin z manewrowania jachtem pod żaglami i na silniku powinna samodzielnie sterować jachtem.
2.Brak komend i poleceń wydawanych załodze przez zdającego egzamin może być traktowane jako brak umiejętności z zakresu kierowania pracą załogi.
3.Za właściwe wykonanie komend i poleceń rozumie się także umiejętność samodzielnego wykonania wszystkich czynności, których wymaga żegluga manewrowania danym jachtem.
4. Za prawidłowe wykonanie manewrów pod żaglami uważa się:
a) zwrot przez sztag
- jacht zmienił hals podczas przechodzenia linii wiatru dziobem z zachowaniem zdolności manewrowej w ciągłej, nie przerwanej cyrkulacji, z kursu ostry bajdewind na kurs ostry bajdewind przeciwnego halsu,
b) zwrot przez rufę
- jacht zmienił hals podczas przechodzenia linii wiatru rufą w ciągłej, nie przerwanej cyrkulacji, z kursu pełny baksztag na kurs pełny baksztag przeciwnego halsu,
c) odejście od nabrzeża
- jacht odszedł od nabrzeża przy pomocy żagli i odpłynął na zadanym halsie ,
d) dojście do nabrzeża
- jacht doszedł przy pomocy żagli we wskazane przez KE miejsce i zacumował w określony przez nią sposób,
e) alarm „człowiek za burtą”
- ogłoszono alarm, wyznaczono obserwatora, podano środki ratunkowe po nawietrznej „człowieka za burtą” ,
- podejście do „człowieka za burtą” odbyło się na żaglach, na kursie bajdewind, właściwą burtą z prędkością ok. 1 węzła ( ok. 0.5 m/s), w czasie nie dłuższym niż 3 minuty,
- wyznaczono odpowiednio wcześnie osoby do podjęcia „człowieka za burtą” i w zależności od konstrukcji jachtu podjęto go z wody na pokład,
- udzielono „człowiekowi” niezbędnej pomocy,
- utrzymano zdolność manewrową jachtu przez cały czas manewru.
f) dojście do boi
- jacht zatrzymał się w linii wiatru, w odległości skutecznego zasięgu bosaka, a boja znajduje się przed dziobem lub do wysokości want,
- zacumowano jacht przy zrzuconym lub zrolowanym foku,
g) odejście od boi
- jacht po postawieniu żagli i oddaniu cumy dziobowej odszedł od boi na zadany hals,
h) stawanie na kotwicy
- sklarowano kotwicę i przygotowano dostateczną długość liny kotwicznej,
- rzucono kotwicę przy nieznacznym posuwaniu się jachtu do przodu w linii wiatru z jednoczesną cyrkulacją, lub po rozpoczęciu biegu wstecznego,
- zrzucono lub zrolowano foka, w razie konieczności podczas dryfu jachtu w linii wiatru luzowano linę kotwiczną,
i) zejście z kotwicy
- po wyrwaniu kotwicy jacht odszedł na zadany hals,
- dokonano klaru kotwicy i liny kotwicznej.
j) stawanie w dryf
- podczas kursu bajdewind bez luzowania wybranego foka nastąpiło przejście dziobem linii wiatru, ustawiono jacht burtą do wiatru, płetwę steru wyłożono na burtę nawietrzną i utrzymano jacht w dryfie.
5. Za prawidłowe wykonanie manewrów na silniku uważa się:
a) odejście od nabrzeża
- jacht odszedł na zadany kurs,
b) dojście do nabrzeża
- jacht zatrzymał się we wskazanym przez KE miejscu,
c) dojście do boi
- jacht zatrzymał się w linii wiatru, w odległości skutecznego zasięgu bosaka, a boja znajduje się przed dziobem,
- zacumowano jacht i wyłączono napęd,
d) odejście od boi
- jacht po uruchomieniu silnika i oddaniu cumy odszedł od boi na zadany kurs,
f)holowanie pojedynczego jachtu
- gdy na jachcie sklarowano i zamocowano hol, prawidłowo go podano i przeprowadzono zespół holowniczy we wskazane miejsce.
6. Obowiązuje znajomość 12 węzłów: prosty, ratowniczy (dwa sposoby), knagowy, buchta, ósemkowy, refowy, szotowy, flagowy, rożkowy, sztyk, wyblinka, cumowy żeglarski.
7. Stosuje się następującą kryterię ocen
5 – bardzo dobry - zdający wykonuje manewry pod żaglami lub na silniku w sposób bezpieczny i skuteczny, powtarzalny i pewny, bez poprawek, potrafi kierować załogą w sposób zdecydowany,
4 – dobry - zdający wykonuje manewry w sposób bezpieczny i skuteczny bez poprawek, potrafi kierować załogą,
3 – dostateczny - zdający wykonuje manewry pod żaglami lub na silniku w sposób bezpieczny i skuteczny z poprawkami, potrafi kierować załogą w stopniu wystarczającym,
2 – niedostateczny (ocena nie zaliczająca egzamin) - zdający nie potrafi wykonać w sposób bezpieczny i skuteczny manewrów , nie potrafi kierować załogą , ze względu na bezpieczeństwo załogi lub jachtu odebrana została zdającemu komenda podczas egzaminu.
8. Uwagi końcowe.
1.Przed egzaminem praktycznym KE powinna zapoznać zdających z niniejszymi wytycznymi, a po jego zakończeniu - omówić wyniki (szczególnie w przypadku ocen niedostatecznych).
2.K E ma obowiązek zapewnić bezpieczeństwo żeglugi w czasie trwania egzaminu.
3.Na życzenie zdającego KE powinna umożliwić mu zapoznanie się w czasie paru minut z własnościami żeglugowymi jachtu.
4.Jeżeli KE uzna, że wykonywany manewr zagraża bezpieczeństwu załogi lub jachtu, powinna odebrać zdającemu komendę, co oznacza ocenę niedostateczną.
5.KE decyduje o tym czy wykonany manewr był bezpieczny i skuteczny oraz o ocenie egzaminu.
6.Droga przebyta przez jacht i liczba zwrotów może być, co najwyżej dwukrotnie większa od uznanej przez KE za niezbędne.
7.Osoba zdająca egzamin może wykonywany manewr przerwać i powtórzyć go od początku tylko raz.
8.Egzamin z alarmu „człowiek za burtą” odbywa się na otwartym akwenie.
9.Ocena końcowa egzaminu praktycznego jest średnią arytmetyczną z poszczególnych jego członów.
5.2. EGZAMIN TEORETYCZNY
1.Egzamin teoretyczny obejmuje sprawdzenie wiadomości z następujących przedmiotów:
- przepisy,
- budowa jachtu,
- teoria żeglowania,
- locja śródlądowa,
- meteorologia,
- ratownictwo.
2.Wiedzę z zakresu wiadomości teoretycznych należy sprawdzić w formie:
a) egzaminu pisemnego do wyboru przez KE.
- pisemne odpowiedzi na pytania,
- rozwiązanie testu,
b) ustnych odpowiedzi na pytania.
3.O wyborze formy egzaminu teoretycznego oraz pytaniach decyduje KE
4.Zadania i pytania egzaminacyjne powinny spełniać wymagania § 9 rozporządzenia Ministra Sportu z 9 czerwca 2006 r o uprawianiu żeglarstwa.
|
|
|
|
|
|
